Na de zeer geslaagde marathon van Rotterdam van vorige week staat er een week later alweer een marathon op het programma, de marathon van Parijs.
Ina is gek op Parijs en zo graag een keer de marathon van Parijs lopen, maar die is meestal gelijk met Rotterdam, zo ook vorig jaar.
Ik heb het in de gaten gehouden en zag dat het deze keer een week later zou zijn waarop we besloten om dan dit jaar de droom van Ina waar te maken, de marathon van Parijs lopen !

Het is wel een drukke periode op mijn werk en Ina als lerares kan er ook niet zomaar een aantal dagen tussenuit, zodat we genoodzaakt zijn om alles in het weekend te regelen. Met de auto is eigenlijk geen optie, 5 of 6 uur rijden heen en ook weer terug, kapot aankomen en bijna geen tijd hebben om iets van Parijs te zien. Het vliegtuig zou kunnen, of met de trein. Dat laatste blijkt toch het handigste omdat we dan met de Thalys gaan en die gaat erg snel.
De vroegste reis is helaas al vol als we willen boeken, we hadden het eigenlijk veel eerder moeten regelen, dan was het nog goedkoper geweest ook, maar helaas. We hebben de reis met vertrek om 8.45 uur van Rotterdam Centraal.
We zetten een Fiat Panda met reclame neer bij Capelsebrug en gaan met de metro verder naar Rotterdam Centraal waar we rond 8.15 uur arriveren. Netjes op tijd dus en tijd voor een bakje koffie.
De trein is iets later, maar rond 9 uur vertrekken we naar Parijs. We hebben even een tussenstop in Brussel waar nog een treindeel wordt aangekoppeld, waarna we in één stuk en erg snel verder razen naar Parijs. Nog voor 12 uur arriveren we op station Gare du Nord na een ontspannen en snelle reis. Dit heeft toch wel wat hoor. In de trein nog een bakje gedronken en nu eerst even bij de McDonalds een grote bak koffie om daarna de stad in te trekken.

We lopen vanaf het station naar ons hotelletje waar we inchecken en dan gelijk onze bagage kunnen droppen. We hebben gekozen voor een 2 sterren hotel, dat was goedkoop en slechts voor 1 nacht en ook nog eens met ontbijt. Het blijkt wel in een wat louche buurt te liggen met veel scharrelaars op straat. In het donker zou ik me hier niet op mijn gemak voelen.
Nu op pad met de metro naar de sporthal waar we onze startnummers op gaan halen en gelijk een kijkje nemen op de immense marathon-expo.
We brengen hier veel te lang door en hebben daar ook nog een ticket voor de pastaparty, maar die kunnen we zo snel niet vinden. De beurs heen gelopen, tegen het verkeer in weer terug, buiten gekeken op aanraden van een vrijwilliger die het wel wist, maar ook daar was het niet. Toen we weer buiten waren gaf iemand ons de juiste locatie door, maar dan hadden we weer tegen het verkeer in door de hal moeten lopen, dat was haast geen doen. Onze benen waren het al zat en het was er warm en benauwd, daarom maar weg gegaan en naar de Eiffeltoren om daar te kijken en foto's te maken. De tijd vliegt en we gaan daarna nog even naar de startlocatie op de Champs Elysees nabij l'Arc de Triomphe. Het is genieten in Parijs, het is zonnig, maar in de schaduw best fris. We nemen weer wat foto's waarna we bij wederom McDonalds dan maar wat te eten nemen. Geen pasta dus, maar patat met een burger als voorbereiding.
Na het eten willen we met de metro nog op weg naar de Sacre Coeur, maar de metro blijkt afgesloten te zijn, dit vanwege de mensen met gele hesjes. Dit blijkt niet het enige station te zijn dat is afgesloten, maar alles metrostations in de verre omgeving zijn afgesloten. Uiteindelijk wandelen we kilometers door tot we eindelijk een station vinden dat open is. Het is inmiddels al 20.30 uur geweest en het begint al te schemeren. De benen zijn moe en we zijn het zat, we willen terug naar het hotel om toch nog wat rust te nemen en om op tijd terug te zijn voor het donker is in de lugubere buurt waarin ons hotel staat.
We zijn nog net op tijd binnen, kijken soms om als de mensen op straat ineens ook gaan lopen als je langs loopt, maar gelukkig gebeurt er niets.
We nemen nog een magnesium bad en vallen daarna al snel in slaap na een vermoeiende dag. Wat zal morgen brengen?

Nog wat stram staan we op na een goede nachtrust gelukkig. Het was een goedkoop hotel, maar de bedden lagen prima. We maken gebruik van het ontbijt. Dit is niet overvloedig met een croissant en een broodje, maar er staat ook een bak cornflakes, daarmee heb ik toch genoeg binnen.
We pakken de spullen bij elkaar en mogen de bagage in een aparte ruimte zetten omdat we al zijn uitgecheckt en de bagage ergens moeten laten. We stappen op de metro en kopen net als gisteren een dagkaart. We zijn ruim op tijd op de Champs Elysees bij de start en hebben alle tijd om nog naar het toilet te gaan. Ze hebben tal van dixies neergezet en hebben daar de service dat er iemand komt die na een aantal toiletbezoeken de zitting schoonmaakt, rollen bijvulde, zaagsel in een bak doet om de uitwerpselen te bedekken, zoiets had ik nog nooit gezien, zag er prima uit.
We wandelen op het gemak naar de start en staan helemaal achteraan, we hebben geen enkele haast. We zitten in Pink, het laatste startvak van lopers die er langer over doen dan 4.30 uur. Langs de start staan ook nog dixies en plasbakken waar we nogmaals gebruik van maken waarna we eindelijk vertrekken.
Het loopweer is fantastisch met een temperatuur van rond de 10 graden bij de start en oplopend naar 13 graden, wel de hele dag volle zon.
Ina loopt haar race en ik loop er dan weer voor, dan weer achter of ernaast en maak overal foto's van, het zouden er zo'n 100 worden. Genieten van Parijs, van het lopen, de strijd van Ina in "haar stad", haar proberen te steunen en te motiveren, een geweldige beleving.
Het doel is een tijd van 5 uur, maar we mogen er zo'n 6 uur over doen, alles daartussen is ook goed, maar je moet ergens op weg gaan.
Na 5 kilometer komen we door in 30,54 , wel wat te snel, Ina is niet af te remmen, het doel is daar 32,30.
Na 10 kilometer is het dan 1.03.52 en hebben we het juiste tempo te pakken. Nu is het toch even zoeken om te kunnen plassen, de dixies onderweg zijn voor het grootste deel dicht, maar we weten een plekje te vinden. Een paar kilometer verderop komen we langs een bos en wemelt het van de lopers die moeten plassen en overal gaan staan of zitten.
Ina oogt nog fris gelukkig en het tempo is prima. De 15 kilometer gaat in 1.38.24 , wel wat verlies door de stop, maar nog keurig op schema.
De 20 kilometer gaat dan in 2.16.06 , een tempo van 6.30 zou op 2.10 uit moeten komen. Toch wel wat verval door weer een plasstop. We drinken en eten veel onderweg, dan kan dat geen probleem zijn, al is de andere kant weer dat je dan af en toe moet plassen, dat is niet anders.
Halverwege noteren we 2.23 uur, nog steeds prima voor een tijd rond de 5 uur, maar dit gaat Ina nooit volhouden bedenk ik me, ze heeft nauwelijks lange duurlopen gedaan.
We noteren op de 25 kilometer 2.50.49 en het begint wat moeizamer te gaan bij Ina, al is het tempo nog niet verkeerd maar de stopjes kosten veel tijd.
We gaan nu richting de Seine en lopen daar een lang stuk langs de Notre Dame die een dag later in brand zou staan en langs de Eiffeltoren die we rond de 30 kilometer passeren in een tijd van 3.28.01 , de tijd van 5 uur is nog steeds haalbaar al zie ik aan Ina dat dit zeker niet gaat lukken. We gaan nu voor het eerst korte stukjes wandelen, de benen hebben het toch zwaar. Door het wandelen krijg ik zelf weer problemen met de rug en volgen de pijnscheuten elkaar veel vaker op en moet ik regelmatig even blijven staan om de pijn weg te laten trekken, Ina loopt of wandelt dan door.
Bij 35 is het bij Ina een beetje op, ze heeft last van haar darmen en ze snakt naar het einde, we lopen dan een tijd van 4.05.37 , nog ruim 54 minuten voor ruim 7 kilometer. Normaal gesproken geen probleem, maar in dit stadium wel. Door het vele wandelen gaan de tijden naar de 8 minuten per kilometer en blijkt ook dat we geen 42,195 kilometer gaan lopen maar zelfs 43 kilometer door de drukte en daardoor het niet volgen van de ideale lijn. Dit was in Rotterdam al zo'n 500 of 600 meter meer, hier is dat nog erger.
Geen probleem, die 5 uur halen we niet, dan maar wat meer wandelen, die tijd is niet zo belangrijk. Geniet van je stad zeg ik tegen Ina, laat het over je heen komen. Iedereen om ons heen zit in hetzelfde schuitje.
Als we eindelijk de finish naderen en we in de verte de Arc de Triomphe zien en we op de groene loper het laatste rechte stuk naar de finish lopen zie ik de emoties in het gezicht van Ina, dit doet haar zoveel. Geweldig om dit samen met haar te mogen doen en haar daarmee te kunnen helpen. Ik geniet daar ook van maar ben ook blij dat ik er ben, de rug doet even niet wat ik wil.
Uiteindelijk kom ik binnen in 5.12.04 en Ina in 5.12.10 , ze was bij de start wat eerder weg. Ina is blij dat ze er is en na afloop maken we veel foto's rondom de finish. We ontvangen de grote medaille en ook een officieel finisher shirt. Super dat ze dit achteraf doen, dan heb je hem verdiend, vaak heb je hem al van tevoren gehad zoals in Rotterdam, al staat er dan geen finisher op.

We wandelen weer terug naar de metro die nu gelukkig wel open is en begeven ons naar het hotel waar we ons gelukkig even mogen omkleden en opfrissen, gaan vast naar het station en eten wat (weer bij de McDonalds, dat dan weer wel) en gaan dan naar de trein die keurig op tijd is.
Na een voorspoedige reis komen we weer aan op Rotterdam Centraal en met de metro weer naar Capelsebrug waar onze auto nog netjes klaar staat.
Het was een zwaar weekend, maar wel een geweldig weekend. Wat hebben we genoten.