Duinentrail
Wedstrijdverslag
Schoorl
Op zaterdagavond zijn we met een groepje Halloween gaan vieren in Capelle, was erg gezellig. Wat gegeten en daarna gaan skaten in Halloween kostuum, was erg leuk. We waren wel wat laat terug en ik ging uiteindelijk pas om 2.15 naar bed.
Om 6.45 heb ik de wekker staan, want ik vertrek met maatjes Aad, Janet en Bea naar Schoorl om daar aan de Duinentrail mee te doen. We hebben afgesproken om 7.30 uur en zijn allemaal op tijd, dat is netjes, want ook Aad en Janet waren op zaterdagavond van de partij, net als Michel die ook in Schoorl zal gaan lopen.Het belooft een mooie zonnige dag te worden, prima omstandigheden om te rennen, al heb ik uiteraard weer minder trek in zon.
De reis verloopt spoedig. Ik heb geen TomTom bij me, maar in dit geval de AadAad die me de weg wijst.
Zonnig is het nog zeker niet, de boel zit potdicht. Het is knap mistig. Dat was onderweg al zo en nu dus nog en er lijkt voorlopig geen verandering in te komen. Ik klaag er niet over, dat is voor mij alleen maar prettiger. We komen even over 9 uur aan in Schoorl waarna we de auto parkeren en een kleine 10 minuutjes moeten wandelen naar sporthal De Blinkerd. Een prachtige locatie met tal van mogelijkheden.
Als we de sportzaal binnenkomen zien we gelijk al diverse bekenden. Michel de Langen is er al, die is door vrouw en kinderen afgezet, die hebben een stukje verder een paardenevenement, Nico Koppe en zijn vrouw Carola zijn er, ook John en Brenda van der Linden zie ik en op de tribune zitten Piet en Tineke Koevermans uit Ammerstol. Ook zie ik tal van bekende lopers.
We halen onze startnummers op. De anderen blijven in de sportzaal, zelf ga ik op zoek naar de kleedkamer boven en zie dat er daar bijna niemand is, ik zie alleen Nico Koppe samen met een hardloopmaatje van hem, verder niemand, we hebben bijna het rijk alleen. Ook nog een toilet daar terwijl beneden iedereen in de rij staat, helemaal super.
Als ik eindelijk zover ben begeef ik me naar beneden en ga op zoek naar de anderen, maar zie niemand meer. Dan zijn ze vast al naar de start. Ik ga ook maar eens op pad, het is nog tussen de 5 en 10 minuten wandelen en ik wil niet te laat zijn, de start is om 10.00 uur.
Bij de start aangekomen zie ik al snel Aad, Janet en Bea staan in het blauwe shirt wat ik zelf ook aan heb, zo zijn we goed herkenbaar met onze namen achterop. Vlak achter ons zie ik Gerard Nijboer staan, die zelf niet meeloopt.
We starten netjes in de meute, aangemoedigd door Michel, Nico en Carola die een half uur later zullen starten, namelijk om 10.30 uur. We blijven de eerste 3 à 4 kilometer bij elkaar, maar langzaam laat Bea zich iets terugzakken. Bea heeft flink last van haar knie gehad en is blij dat ze weer kan lopen, maar voorzichtigheid is geboden. Ze wil dan ook helemaal geen risico nemen en dat is begrijpelijk.
Met z'n drietjes gaan we verder. Het tempo is prima en we voelen ons erg in ons element. Heerlijk weer om te rennen, een mooi parcours, elkaars gezelligheid, wat kun je nog meer wensen.
Het parcours gaat op en neer. Is het in het begin nog veelal bos, daar is even later geen sprake meer van, het is veelal zand en duinen en zwaar om te lopen. Het is af en toe knap zwoegen en de duinen zijn ook best hoog en steil om tegenop te klauteren, dit kost veel kracht. Aad heeft last van een verkoudheid en wat last van zijn longen maar daar is met het lopen niet veel van te merken, hij lijkt ijzersterk. Zelf loop ik ook prima en voel me sterk. In het begin nog flink last gehad van mijn rechter achillespees, maar vanaf donderdag was dat weg en nu voel ik daar niets meer van.
De duinen en het mulle zand eisen voor Janet hun tol. Janet is de lengte in kilometers nog niet zo gewend zoals wij en zeker niet nu dat ook nog eens zeer zware kilometers zijn. Het is dan ook niet zo verwonderlijk dat Janet moe begint te worden en vooral met de vele klimmetjes moeite begint te krijgen. We hebben uiteraard geen enkele haast en wachten netjes op elkaar. Na de klimmetjes gaat Janet weer gewoon in een lekker tempo verder zodat we toch nog steeds lekker opschieten. Onderweg neem ik weer tal van mooie foto's, daar leent zich dit mooie parcours prima voor.
Onderweg stoppen we nog even omdat Janet het zand uit haar schoenen en sokken wil halen, dat loopt erg slecht anders. Zelf heb ik daar geen last van, ik heb een soort hoesjes om de bovenkant van mijn schoen gedaan die ik destijds heb gekocht, op die manier kan er geen zand in komen. Dit is wel zo prettig, want vorig jaar moest ik 3x stoppen. Aad lijkt er helemaal geen enkele last van te hebben.
Onderweg bij de enige drankpost zien we masseur Peter Demoed nog rennen. We lopen samen een lange trap op en boven aangekomen vraag ik aan Peter of hij even een foto van ons wil maken wat hij ook doet, dat is een mooi aandenken aan een geweldig mooie dag.
De laatste kilometers wandelen we vooral bergje op wat vaker om Janet wat rust en herstel te gunnen en dat gaat goed. Zonder problemen komen we bij de finish, een grote zandduin waar we in vrije val vanaf kunnen stuiven naar de finishlijn. Boven aan dat duin zie ik Dennis staan, de man van Ina Heikoop, Ina loopt vandaag ook mee en doet eveneens de 17 kilometer. We horen ook de doedelzakspeler die daar traditioneel altijd is, al heb ik hem niet echt gezien.
We finishen in een tijd van ruim 1.54
Bij de finish krijg ik gelijk een microfoon onder mijn snufferd en roept de speaker mijn naam. Ik herken ineens Toon Verkerk van de avVN (Veteranen Nederland) in de speaker en beantwoord zijn vragen, leuk om hem hier te zien. Ik zou later nog meer lopers van de avVN zien in de sporthal.
Na het gesprekje ga ik in de rij staan bij de drank om wat water te drinken en wellicht wat anders, maar daar zit helemaal geen schot in en ik geef het op. Ik kijk om me heen waar de anderen zijn maar zie niemand meer. Die zijn vast al terug naar de sporthal en ik ga ook die kant op, zelfs nog in een flinke draf, maar haal ze niet meer in. In de sporthal aangekomen zie ik ze ook niet en ga maar douchen. Als ik onder de douche vandaan kom, komt Aad er net aan. Janet en Bea zijn er ook al en zijn de dameskleedkamer ingegaan om ook lekker te douchen. Bea bleek achteraf overigens maar ruim drie minuutjes achter ons binnen te zijn gekomen.
Ik bleek hen niet te hebben gezien omdat ze daar netjes op een bankje hebben gezeten waardoor ik kennelijk over hen heen heb gekeken. Jammer, maar dat is helaas niet anders.
We gaan gezellig nog even in de sportzaal zitten en kletsen nog even met John en Brenda, komen zelfs Robin Pillekers tegen die daar ook de 17 heeft gelopen en druk bezig is geweest met zijn Ik Loop Hard groep waarvan er zo'n 50 mee hebben gelopen. Ina en Dennis met dochters melden zich ook nog even waarna ze naar huis gaan. Peter Demoed komt even langs en meld dat hij op zijn zoon moet wachten die de 37 doet.
We wandelen even door de sporthal en zien dat er een kleine vogeltjesshow is waar we dan ook eventjes gaan kijken. Dit is wel even leuk. Er hangen rozetten aan de kooitjes met de prijswinnende vogels en we hangen daar nog even rond waarna we weer terug gaan naar de auto.
Op de terugweg stoppen we nog even bij een benzinestation om een lekkere bak koffie te drinken waarna we weer terugrijden naar Schoonhoven waar een einde komt aan deze heerlijke dag. Vanaf Amsterdam kwam de zon flink door en daar bleek het de hele dag al lekker weer te zijn geweest, maar juist in de buurt van Alkmaar zat het dicht.
Ik kan niet wachten tot er weer een trail op het programma staat. In het geval van Aad en mij zal dat de "t is Voor Niks Loop" zijn in Geldrop op 29 november.